ازبرکات انس با قرآن
انس با کلام الهی آثار و برکات مادّی و معنوی فراوانی به همراه دارد که در اینجا بخشی از آنها را با توجّه به کلام وحی و روایات مرور می کنیم:
1.افزایش ایمان
مؤمنانی که از تلاوت آیات وحی لذّت می برند طبق وعده خداوند نورانیّت می یابند و ایمانشان کامل میشود:مؤمنان، تنها کسانی هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دل هاشان ترسان می گردد و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده می شود، ایمانشان فزونتر می گردد و تنها بر پروردگارشان توکّل دارند.[27]
2.نورانیّت فضای زندگی
رسول خدا(ص) فرمود:خانه های خود را با تلاوت قرآن، نورانی کنید و خانههایتان را چون قبرستان قرار ندهید؛ همانطور که یهود و نصارا چنان کردند که در معابد و کنیسه ها نماز می گذاردند و خانه های خویش را تعطیل نمودند؛ چون هرگاه در خانه ای قرآن زیاد تلاوت شود، خیرش زیاد می گردد و آن خانواده بهره مند می شود و برای اهل آسمان نور می دهند همچنان که ستارگان آسمان برای اهل زمین، نور افشانی می کنند.[28]
3.بصیرت و آگاهی
شخصی که بصیر نباشد و راه و چاه را در پیچ و خم حوادث تشخیص ندهد، هرگز نمی تواند به سر منزل مقصود برسد. برای همین، زندگی با آیات قرآن برای همه انسان ها آگاهی بخش و بصیرت افزاست و مانند چراغ راه، روشنی بخش است. خداوند میفرماید:
قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما یوحی إِلَی مِنْ رَبِّی هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ؛[29] بگو: من تنها از چیزی پیروی می کنم که بر من وحی می شود. این وسیله بینایی از طرف پروردگارتان و مایه هدایت و رحمت است برای جمعیّتی که ایمان می آورند.
همچنین درآیه20 سوره جاثیه، قرآن، بهترین وسیله بصیرت معرّفی شده است: هذا بَصائِرُ لِلنَّاسِ وَ هُدی وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یوقِنُون؛این قرآن وسایل بینایی و بصیرت و مایه هدایت و رحمت است برای مردمی که به آن یقین دارند.
آشکار شدن طرح، نقشه و روش گنهکاران،[30] تذکّر و یادآوری وظایف اهل ایمان،[31] زمینه ساز تزکیه و تعلیم انسان،[32] تقویت تفکّر و تعقّل و اندیشه،[33] آراستن انسان ها به لباس زیبای تقوا،[34] شفا بخشیدن به امراض روحی و بیماری های نفسانی اهل ایمان،(فصلت/44) موعظه و عبرت برای پروا پیشگان،(نور/34)هدایت مردم از تاریکی ها به سوی نوراز دیگر برکات انس با قرآن کریم در عرصه زندگی است.
پی نوشت ها:
[1] کافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص 602.
[2] حلّی، عدة الداعی، ص 286.
[3] فرقان، 30.
[4] بقره، 121.
[5] طیّب، أطیب البیان، ج 1، ص 39.
[6] جامع الأخبار، ص 40
[7] در سایه آفتاب، ص 114.
[8] همان، ص 115.
[9] مزّمّل، 4.
[10] کلینی، کافی، ج 2، بَابُ تَرْتِیلِ الْقُرْآنِ بِالصَّوْتِ الْحَسَن، ص 615.
[11] طباطبائی، سنن النبی، ترجمه محمّدهادی فقهی، ج 1، ص 10.
[12] حلّی، عدة الداعی، ص 291.
[13] جامع الأخبار، ص 48.کبریت احمر اصطلاحی بین کیمیاگرهاست، آن چیزی که به وسیله آن اکسیر می سازند که می تواند طلا را مس کند. به چنین اکسیری کبریت احمر می گویند که بسیار کمیاب است. دهخدا می گوید: «کبریت احمر یا گوگرد سرخ گوهری است و معدن آن بدان سوی بلاد تبّت در وادی النمل است».
[14] کلینی، کافی، ج 2، بَابُ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ فِی الْمُصْحَف، ص 613.
[15] کلینی، کافی، ج 2، بَابُ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ فِی الْمُصْحَف، ص 613.
[16] کشّی، اختیار معرفة الرجال، ج 2، ص 616.
[17] اعراف، 204.
[18] صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 103.
[19] صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 103.
[20] صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 103.
[21] کلینی، کافی، ج 2، بَابُ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ فِی الْمُصْحَف، ص 613.
[22] بقره/21
[23] فاطر/30
[24] آملی، تفسیر المحیط الأعظم و البحر الخضم، ج 1، ص 134.
[25] صدوق، امالی، ص 59.
[26] عاملی، وسائل الشیعه، ج 4، ص.
[27] انفال/2
[28] کلینی، کافی، ج 2، ص 610 و حلّی، عدة الداعی، ص 286.
[29] اعراف/203
[30] انعام/55
[31] نور/1
[32] جمعه/2
[33] بقره/219
[34] بقره/187
